Kaplica pw. MB Różańcowej w Kozielnie - filia parafii w Kamienicy

W 1979 roku ówczesny proboszcz z Paczkowa ks. Piotr Gołąbek rozpoczął rozbudowę stojącego na cmentarzu parafialnym w Kozielnie pomieszczenia gospodarczego, które służyło grabarzowi. Istniejący budynek przedłużono o 6 metrów i tak powstała kaplica w swoim obecnym kształcie. Prace prowadzono w tajemnicy przed władzami komunistycznymi.

Kozielno kaplica MB Różańcowej
Kozielno kaplica MB Różańcowej

Nowo powstałą w ten sposób kaplicę ks. Piotr poświęcił nadając jej wezwanie "Matki Bożej Różańcowej".

Rys historyczny filii w Kozielnie...

Do XV wieku brak jest zapisów o istnieniu Kozielna w historycznych dokumentach. Pierwsze wzmianki o tej osadzie pochodzą z XV wieku. Etymologia nazwy Kozielna dostarcza wiele ciekawych informacji o pierwotnym charakterze osady. Nazwę tej miejscowości można przypisać do kategorii nazw związanych ze światem zwierząt. Cozelno (Kozielno) wywodzi się bowiem od słowa "kozieł" (kozioł). Struktura słowotwórcza nazwy tej wioski sugeruje jej przynależność do grupy nazw rozwiniętych, charakteryzujących się odpowiednim formatem nazewniczym. W przypadku Kozielna formant to "-no" (koziel-no). Była to zatem osada, w której zdecydowanie dominowała hodowla owiec i kóz.

Przyjmuje się, że osada Kozielno została założona w 1254 roku. Jej powstaniu sprzyjały korzystne warunki naturalne, w tym przede wszystkim obecność rzeki Nysa Kłodzka (obecnie Zalew Paczkowski), nad którą Kozielno zostało usytuowane. W bliskim sąsiedztwie rzeki występują bowiem dogodne warunki nawodnienia oraz sprzyjające uprawom warunki glebowe.

Podczas II wojny światowej Kozielno uniknęło zniszczeń. Po wojnie, w ramach zasiedlania Ziem Zachodnich, do wioski przybyło około 120 osób, z czego najliczniejszą grupę stanowili osadnicy zdawnego województwa krakowskiego. Pozostali osadnicy pochodzili z byłych województw: katowickiego, łódzkiego, rzeszowskiego i kieleckiego. Dodatkowo do Kozielna przybyli repatrianci kresowiacy z województw: lwowskiego, wołyńskiego i tarnopolskiego, a także osadnicy z Francji.

[źródło: https://duwo.opole.uw.gov.pl]